Najsłynniejszym mieszkańcem Genui jest oczywiście Christopher Columbus, ale tutaj nie wszystko jest takie proste.
Nie ma na to dokładnych dowodów, w związku z czym kilka miast w Hiszpanii i we Włoszech kwestionuje między sobą tytuł „Miejsca urodzenia Krzysztofa Kolumba”.
Jak to się wszystko zaczęło
Udało mu się odwiedzić Anglię, Grecję, Irlandię, a nawet Islandię. Po powrocie z wyprawy nad Morze Północne i Wyspy Brytyjskie ożenił się z Felippą Moniz de Palestrello (Filipa Moniz Perestrello), w 1481 roku urodził mu się syn Diego.
Po ślubie Kolumb mieszkał najpierw w Porto Santo, a później na Maderze, gdzie zajmował się handlem, ale mu się to nie udało. Następnie wraz z bratem Bartolomeo zaczął rozważać możliwość krótkiej drogi do Indii. Przeczytał wiele pism innych podróżników i zebrał inne informacje, które mogą pomóc. Po znalezieniu potwierdzenia swojej hipotezy Kolumb zaczął szukać środków na realizację tego przedsięwzięcia.
Trasa Krzysztofa Kolumba
W 1483 r. odwołał się do króla Portugalii João II, ale po wielu przemyśleniach i konsultacjach król postanowił mu odmówić. W 1485 umiera żona Kolumba, po czym on i jego syn udali się do Kastylii, a następnie do Sewilli, mając nadzieję na znalezienie kogoś, kto mógłby sfinansować jego podróż.

Z wielkim trudem Krzysztofowi udało się spotkać z Ferdynandem II Aragońskim i Izabelą, ale i tam, po długich spotkaniach, odmówiono mu.
Z biegiem czasu Kolumbowi prawie całkowicie zabrakło pieniędzy, w wyniku czego musiał sprzedać swoje książki i zacząć rysować mapy. Ale mimo to nie stracił nadziei na realizację swojego projektu. Pisze listy do wszystkich, którzy mogą być w jakiś sposób zainteresowani tą wyprawą.
Nie pomogło też drugie spotkanie z królem Ferdynandem i królową Izabelą. Plan uznali za dość ciekawy, ale koszty finansowe były zbyt wysokie i zupełnie nie do zniesienia dla osłabionego wojną królestwa. W rezultacie Kolumb ponownie został z niczym.
Pomnik Kolumba w Genui
Jednak już w 1492 roku wojna zakończyła się zdobyciem Granady. Po zapoznaniu się z tą wiadomością Kolumb ponownie udał się do króla z wielkim entuzjazmem, ale przeceniając zainteresowanie króla, znacznie przecenił należną mu nagrodę, jeśli przedsięwzięcie zostało pomyślnie zakończone. W rezultacie znowu został z niczym i popadł w rozpacz.

Myśli zaczęły go odwiedzać i całkowicie opuszczać Hiszpanię, ale wkrótce królowa Izabela Kastylii postanowiła nadal pomagać w organizacji wyprawy.
Obiecała spełnić wszystkie wymagania Kolumba w kwestii nagród, ale sam Kolumb, który w tym czasie był zupełnie bez funduszy, został zmuszony do finansowania przedsięwzięć. Wtedy z pomocą przyszedł mu magnat żeglugowy Martin Alonso Pinson, który sfinansował całą wyprawę. Przez całe życie Kolumb odbył cztery wyprawy do Nowego Świata i pozostał w pamięci swoich potomków jako jeden z najwybitniejszych podróżników.
Dom Krzysztofa Kolumba
Zmarł 20 maja 1506 r. w mieście Valladolid, ale później trumnę z ciałem przeniesiono najpierw do Sewilli, a następnie na wyspę Haiti. Po przekazaniu wyspy Francuzom trumnę przewieziono do Hawany, a w 1898 roku szczątki zwrócono do Sewilli.
Mimo wykonanej wielkiej pracy uznanie Kolumba w pełni dotarło do Kolumba dopiero po jego śmierci i kiedy złoto i srebro spłynęło z odkrytych przez niego terytoriów.
Jest również pamiętany w Genui. Kolumb w mieście uważany jest za ich najwybitniejszego syna. Na stacji kolejowej Piazza Principe znajduje się duży pomnik nawigatora, ale najciekawszym pomnikiem poświęconym Kolumbowi jest dom, w którym się urodził.
Oczywiście nie jest oryginalny, ale odrestaurowany w tym samym miejscu z najwyższą możliwą dokładnością. Wewnątrz domu znajduje się muzeum, które odtwarza atmosferę, jaka mogła panować za życia Krzysztofa Kolumba.