Prestatiemanagement is een extreem breed concept dat geassocieerd kan worden met zowel macro-economische doelstellingen als micro-economische aspecten.
Feit is dat de effectiviteit van elk economisch fenomeen met wisselende nauwkeurigheid kan worden beoordeeld. Je kunt de effectiviteit beoordelen en de activiteiten van een specifieke sector van de economie of industrie karakteriseren, je kunt de effectiviteit van de activiteiten van elke regio van het land beoordelen op de financiële en economische aspecten, je kunt het effect van het functioneren van de hele economie als geheel.
Het succes van de economie als geheel hangt echter grotendeels af van hoe het micro-economische niveau functioneert, en dit niveau is het niveau van de bedrijfsvoering van de onderneming of vennootschap. De basis voor het beoordelen van de prestaties van een onderneming en het vermogen om effectief te besturen is het financiële resultaat dat het bedrijf tijdens de rapportageperiode heeft behaald, dat op zijn beurt kan worden onderverdeeld in maanden en kwartalen, maar uiteindelijk wordt samengevat in jaarlijkse indicatoren.
Methoden en hulpmiddelen
Bij het beoordelen van de productie-efficiëntie is het bijvoorbeeld vaak nodig om indicatoren te berekenen als de arbeidsproductiviteit, de materiële productiviteit, de kapitaalproductiviteit, de kapitaal-arbeidsverhouding, de kapitaalintensiteit, enzovoort. We hebben berekeningen van deze indicatoren nodig om de intensiteit van het gebruik van hulpbronnen te kunnen beoordelen. Het is met name belangrijk om te begrijpen dat als de producten die door een onderneming worden geproduceerd, op basis van marktanalyse en andere indicatoren, niet winstgevend lijken, de intensiteit van het gebruik van vaste activa niet leidt tot een toename van het economische effect, maar zal bijdragen tot een verhoging van het risico op faillissement van de onderneming.
Opgemerkt moet worden dat het belangrijkste doel van een onderneming in elk marktsegment het maken van winst is, en dat de ontvangst en de omvang van de winst zelf ook een van de belangrijkste parameters is voor het beoordelen van het succes van een economische entiteit.
Beoordeling van de efficiëntie van de economische activiteit van een onderneming en de mogelijkheid van het management ervan is gebaseerd op verschillende groepen indicatoren die een bepaalde classificatie hebben.
De volgende indicatoren kunnen worden onderscheiden naar type economische producten:
- winst uit productverkoop
- winst uit investeringsactiviteiten
- winst uit financiële activiteiten
Op basis van de samenstelling van de opgenomen elementen kan men marginale winst onderscheiden, winst uit omzet, het algehele financiële resultaat van de rapportageperiode vóór rente en belastingen, dat in sommige gevallen brutowinst wordt genoemd, evenals winst vóór belastingen en nettowinst .
Door de aard van de activiteiten van ondernemingen kan winst worden onderscheiden van gewone activiteiten en winst uit noodsituaties.
Er is ook een classificatie op basis van de aard van de belastingheffing, die belastbare winst en niet-belastbare winst omvat in overeenstemming met de huidige lokale belastingwetgeving. Er zijn classificatieparameters die rekening houden met de inflatiefactor en er zal een nominale winst en een reële winst zijn, die wordt aangepast voor het tijdens de verslagperiode waargenomen inflatiecijfer.
Op basis van de economische inhoud kunnen we de winst vóór belastingen classificeren, die wordt gedefinieerd als het verschil tussen inkomen en huidige expliciete kosten, evenals de economische winst, die verschilt van de boekhoudkundige winst doordat bij het berekenen van de waarde ervan niet alleen expliciete kosten worden meegenomen. rekening gehouden, maar ook impliciet. Hier is het ook noodzakelijk om een classificatie toe te voegen op basis van de aard van het gebruik, dat wil zeggen dat er sprake is van gekapitaliseerde winst, die wordt gebruikt om de groei van de activa van de onderneming te financieren, en van geconsumeerde winst, dat wil zeggen dat deel dat wordt besteed aan het betalen van de activa van de onderneming. dividenden aan aandeelhouders van ondernemingen.
Indicatoren die de winstgevendheid van de verkoop kenmerken, kunnen worden berekend als de verhouding tussen winst en omzet; hier kunnen we onderscheid maken tussen de winstgevendheid van de verkoop van individuele soorten producten en de algehele winstgevendheid van de verkoop. Om het beeld compleet te maken, is het noodzakelijk om een groep indicatoren te benadrukken op basis van de hulpbronnenbenadering, waarbij het belangrijkste berekeningscriterium de verhouding is tussen de winst en het totale bedrag of de afzonderlijke delen van het voorgeschoten kapitaal. Tot dergelijke indicatoren behoren het rendement op de totale activa, in sommige gevallen de totale winstgevendheid genoemd, het rendement op het bedrijfskapitaal dat betrokken is bij kernactiviteiten, het rendement op eigen vermogen, enzovoort.
