In elk bedrijf is er een risicofactor. Ongeacht of we het hebben over het productieproces, de verhoudingen tussen goederen en geld, of over andere gebieden van economische activiteit. Economische processen beïnvloeden de mate van stabiliteit; succesvolle ontwikkeling is verbonden met een effectief managementapparaat dat in staat is te anticiperen op mogelijke ongunstige situaties.
Geschiedenis van risicobeheer
De risico’s die gepaard gaan met verliezen die voortvloeien uit bedrijfsactiviteiten zijn al lang bekend. Theorieën die in staat waren negatieve processen in de economie te bestuderen en te beheersen, verschenen al in de 19e eeuw in het Westen.
Zelfs in gevestigde traditionele economische systemen kunnen er om verschillende redenen risico’s op verliezen ontstaan. De wens van elke economische entiteit voor stabiele activiteit en succesvolle ontwikkeling draagt bij aan de vorming van de studie van de theorie en wetenschappelijke rechtvaardiging van het risicobeheer- en managementsysteem.
Risicobeheer van investeringsprocessen
Risicobeheer is zelfs in stabiele economische omstandigheden een belangrijke taak. Het probleem van het analyseren van mogelijke risico’s onder de bestaande economische omstandigheden komt naar voren in het proces van economische activiteit. Hoe wordt de effectiviteit van risicomanagement in het moderne bedrijfsleven bepaald?
In de regel is een managementproces dat is ontwikkeld op basis van analyse en onderzoek van beïnvloedende factoren effectief. Bij het ontwikkelen van een managementsysteem worden zowel interne informatiebronnen met betrekking tot het bedrijf als externe bronnen zorgvuldig bestudeerd.
Een objectieve beoordeling van mogelijke concepten voor het verminderen van risico’s in de financiële activiteiten van een bedrijf wordt belemmerd door onvoldoende investeringen, gebrek aan financiële kennis van het personeel en lange implementatietijden bedrijfsplannen .
Een wetenschappelijk risicobeheersysteem leidt tot effectief economisch beheer van elke onderneming, waardoor verliezen die verband houden met commerciële of productieactiviteiten tot een minimum worden beperkt.
Grondbeginselen en methoden van risicobeheer
Een hoogwaardige controle en beheer van het risicobeheer kan alleen worden gewaarborgd als er een risicobeheerprogramma bestaat. De systeembenadering is het meest geschikt bij het ontwikkelen van managementmethoden. De houding om mogelijke verliezen als gevolg van economische activiteit te riskeren, stelt ons in staat ons te laten leiden door de volgende soorten activiteiten:
- Verliespreventie;
- Risicoreductie;
- Vergoeding voor opgelopen schade;
- Risicoabsorptie.
De belangrijkste taak is het identificeren en detecteren van het risicoprobleem. Dit is mogelijk door gebruik te maken van analyse en modellering van verschillende situaties waarin de kans op verliezen ontstaat. Na het uitvoeren van een aantal maatregelen is het mogelijk om de bronnen van de ontwikkeling van onaangename situaties die verband houden met verwachte verliezen te elimineren.
Risicoreductie wordt bereikt door methoden om de ontwikkeling van de situatie effectief te beheersen en de bron van ontwikkeling te elimineren. Methoden voor risicoreductie omvatten maatregelen zoals:
- Diversificatie, d.w.z. het delen van risico’s tussen verschillende activiteiten;
- Beperking – het stellen van grenswaarden van investeringsinvesteringen;
- Financiële engineering voor risicobeheer;
- Securitisatie of scheiding van kredietbronnen tussen verschillende financiële instellingen.
Europese experts beschouwen de introductie van nieuwe vormen van transacties, zoalsletter of creditenfactoringals de belangrijkste en meest veelbelovende vormen van controle en risicobeheer. Niet-fondsverzekeringen zijn kansrijk; bij deze verzekeringsvorm zijn de kosten van de verzekering zelf inbegrepen in de prijs van het product of de dienst.
Belangrijkste doelen en doelstellingen van risicobeheer
Risicomanagement is een financiële categorie. De impact op de omvang van mogelijke verliezen wordt uitgevoerd met behulp van een financieel mechanisme. Financiële relaties die ontstaan in het managementproces beïnvloeden de strategie en tactiek van het sturen op het gebruik van fondsen en het bereiken van gestelde doelen.
Het systeem bestaat uit een besturingsobject en een besturingseenheid. Objecten zijn mogelijke opkomende risico’s van financiële verliezen als gevolg van economische relaties. Het doel en de taak van het managementniveau is het effectief functioneren van de economische entiteit.
De effectiviteit van risicobeheer wordt bepaald door de economische efficiëntie van de bedrijfsactiviteiten van de onderneming te analyseren. De rechtvaardiging voor de conclusies is de studie van de financiële activiteiten van ondernemingen, partners en interne processen van concurrenten. Om een dergelijke beoordeling uit te voeren zijn gegevens nodig die kunnen worden verkregen uit externe bronnen en interne feiten voor het beoordelen van economische indicatoren.
