Manga, ayrı bir kültürel trend olarak ilişkilendirilen, benzersiz olay örgüsüne ve orijinal çizim tekniklerine sahip Japon çizgi romanlarıdır.
Avrupa çizgi romanlarında olduğu gibi bunlarda da olay örgüsünü açıklamak için orijinal bir metin içeriği ve görseller ikilisi kullanılıyor. Ancak metin grafikli mangalar, belirli tavırlar ve uygulama özellikleri açısından Batı çizgi romanlarından çok daha üstündür.
Bir eserdeki belirli bir hikayeyi anlatmak için çeşitli özel görsel dil seçenekleri ve tür stilleri içerirler. Üstelik bazıları mangaya özgü. Bu, bu yönü benzersiz kılar.
Japonya’da okul çocuklarından iş adamlarına kadar neredeyse tüm nüfus manga okumayı tercih ediyor. Yalnızca yetişkin veya çocuk izleyicilere yönelik olarak farklı türlerde yayınlanmaktadır.
Manganın tarihi
Zamanla bu tür illüstrasyonların yer aldığı resimler tüm Japon bölgelerine yaygınlaşmaya başladı. İlk başta bunlar özel gravürlerdi ve daha sonra çizimlerde hikayeler içeren parşömenler vardı.
Aynı zamanda hikayeyi anlatan yazar, dinleyicilere resimler sunarak bunları parşömenin farklı uçlarından açıp katladı.
“Resimli öykülerin” daha sonraki gelişimi Edo İmparatoru’nun efsanevi çağına (1603’ten 1853’e) kadar devam etti. O zamanlar Japonya askeri bir hükümet olan şogunluk tarafından yönetiliyordu. Bu dönem, yaşamın her alanında katı düzenlemelerle karakterize edildi. Ayrıca ülke, dünyanın geri kalan devletlerinden tamamen izole edildi.
Ayrıca bu döneme, Kültür Devrimi’ne yol açan sükunet ve ateşkes damgasını vurdu. Bu dönemde “ukyo-e” yani “ölümlü yaşamın illüstrasyonları” tarzında yapılan gravürler popülerlik kazandı. Hayatın geçiciliği nedeniyle hafif bir karamsarlıkla “değişen dünya”nın çeşitli sahnelerini tasvir ettiler.
Ayrıca Hokusai, manga çizim teknikleri üzerine özel bir ders kitabı yazdı ve yayınladı: “Edehon Hokusai Manga”. Yeni başlayan Japon çizgi roman yazarları için bir çizim eğitimi görevi gördü.
Hokusai’nin resim stili gelecekte birçok ünlü sanatçı tarafından kopyalanmıştır. Böylece bu kültürel hareket dünya çapında ün kazandı.
1820 yılı Japon tarihinde bir dönüm noktasıydı. Ülkedeki büyük reformların destekçisi olan Hükümdar Meiji iktidara geldi. Şu anda Batı’nın ilerici eğilimlerinin etkisi gözle görülür şekilde arttı. Aynı zamanda, Avrupa çizgi romanları manga stiliyle, manga ise Batı çizim teknikleriyle geniş çapta desteklenmeye başladı.
Manga’nın bir propaganda aracı olarak tüm potansiyeli Hirohito’nun yönetimi altında gerçekleşti. O dönemde neredeyse tüm mangalar Japonya’nın ulusal değerlerini ve geleneklerini yüceltiyordu.
Ancak ülkenin İkinci Dünya Savaşı’ndaki teslimiyeti ve yenilgisinden sonra bu ideolojik prangalar kaldırıldı. Mevcut tarzı büyük ölçüde ünlü sanatçı Osamu Tezuka tarafından önceden belirlenen manganın hızlı gelişimi başladı.
Yüzyıllar boyunca oluşan grafik-sembolik dilin yardımıyla, birkaç basit vuruşla kahramanların yalnızca karakteristik özelliklerini ifade etmekle kalmayıp, aynı zamanda onlara özgü duyguları da aktarmak mümkün oldu.
Bu şekilde oluşturulan manga, animasyon filmin standardı olarak algılanmaya başlandı. Aynı zamanda oldukça ilginç ve eksiksiz bir çalışma ortaya koydu.
Zamanla, bu tür Japon çizgi romanları muazzam bir başarı elde etti ve bu, çok sayıda kopyanın (iki yüz binden fazla kopya) satışına yansıdı. Bu yazarın manga yaratma yaklaşımı devrim niteliğinde bir devrim yarattı.
Aynı anda geleneksel klişelerin yokluğunu, animasyonlu bir grafik stilini ve ciddi ve karmaşık olay örgüsünü birleştirdi. Bu eğilim, Tezuka’nın kendine özgü tarzını taklit etmeye çalışan birçok genç yazar için oldukça çekici hale geldi.
Bu stilistik yön, vücudun orantısız bir tasviri ve büyük basmakalıp gözlerle ifade edildi. Bu benzersiz özelliği nedeniyle Japon tarzında yapılmış mangayı kolayca tanıyabilir ve onu Avrupa çizgi romanlarıyla karıştırmamak mümkündür.
Ayrıca bu ünlü sanatçı manganın bir diğer önemli özelliğini de tanımlamıştır. Resimli öykülerin özel amacına göre belirli bir kültürel hareketin farklı izleyici gruplarına tematik olarak bölünmesinden oluşuyordu.
Bu zamana kadar Japon çizgi romanları çoğunlukla çocuk temalarıyla yayınlanıyordu. Ancak sadece manga yayınlayan özel yayınların ortaya çıkmasıyla bu sanatsal yön farklı algılanmaya başladı.
Manganın hedef kitleye göre son bölümü 70’li yıllarda belirlendi.
Manga ve çizgi roman arasındaki temel farklar
Bu faktörün koşulları oldukça sıradan – manga broşürlerinde, kural olarak tüm çalışmalar yalnızca bir bölümde yayınlanıyor. Bu durumda belli bir süre sonra baskıya devam etmeleri beklenir. Bu durumda, renk formatının olmaması yalnızca bir sonraki bölümü oluşturma maliyetini önemli ölçüde azaltmakla kalmaz, aynı zamanda onu önemli ölçüde hızlandırır.
Başka nedenler de var. Eserin tamamı tek bir yazar tarafından çizilmiş ve yazılmıştır, bu da çok fazla çalışma anlamına gelmektedir. Çok renkli resimlerin olmaması bu görevi çok daha kolaylaştırıyor.
Bununla birlikte, olay örgüsünde yalnızca iki renk tonunun bulunmasına rağmen, manga inanılmaz derecede etkileyicidir. Grafik-sembolik dilin uzun yıllar süren gelişimi sayesinde, bir karakterin karakteristik özelliklerini maksimum doğrulukla sadece birkaç satırda ifade etmek, onun tüm duygularını aktarmak mümkündür.
Bir karakterin durumunu göstermek için Batılı çizgi romanların, kahramanın duygularını ve hislerini ayrıntılı olarak ifade edeceği birkaç paneli aynı anda kullanması gerekecek. Mangada bu durum genellikle tek bir panel kullanılarak aktarılır; arka plan eşliği ve karakterin yüz ifadeleri, onun tüm duygularını en doğru şekilde yansıtacaktır.
Arka planlar aynı zamanda manga ve Batı çizgi romanları arasındaki önemli bir fark olarak kabul edilir. Avrupalı sanatçılar, kural olarak, arka plandaki arka plan içeriğini yeterince ayrıntılı olarak tasvir etmeye çalışırlar.
Aynı zamanda Japon yazarlar yalnızca genel ipucu özelliklerini tercih ediyorlar. Genellikle arka plan olarak bir ışık parıltısı kullanırlar veya yıldızları veya kelebekleri çizerler. Bu sanatsal teknik, resme gerekli duygusal odağı vererek izleyicinin kahramanın duygularını daha iyi anlamasına yardımcı olur.
Karakterin iri gözleri onun saflığının ve özverisinin sembolüdür. Okuyucu, dar gözlü bir kahramanı kaba ve gizemli bir kişi olarak ilişkilendirir. Gözlük takan bir karakter onun ikiyüzlülüğünü simgelemektedir. Gözleri gizli gibi, yani ilk bakışta göründüğü kadar basit değil.
Avrupa çizgi romanlarında gözler daha şematik olarak tasvir edilmiştir. Bu durumda yazarlar esas olarak kahramanın karakterini ve duygularını görünüşü veya metin aracılığıyla aktarmaya çalışırlar.
Mangada bunun için Asya tasvir geleneğine bağlı özgün bir teknik kullanılıyor. Kahramanın siluetinin orantılı deformasyonuna dayanmaktadır. Aynı zamanda olay örgüsünün kendisi de çoğunlukla gerçekçi bir tarzda tasvir edilir. Bu eğilim, duygusal hisleri sezgisel olarak hızlı bir şekilde aktarma yeteneği ve bir karakteri canlandırma etkisi ile ilişkilidir.
Mangada karakterlerin duygu ve hislerine büyük önem verilmektedir. Bunun için özel bir sembolik dil kullanılır. Onun yardımıyla en canlı duyguları kesinlikle doğru bir şekilde ifade etmek mümkündür.
Yüzdeki her duygusal değişimi mümkün olduğunca detaylı bir şekilde tasvir etmek oldukça emek yoğun ve zordur. Bu durumda, vücudu deforme etmeye yönelik çeşitli tekniklerin yanı sıra ağız ve gözlerin yüz ifadeleri de istenilen etkinin yaratılmasına yardımcı olur. Bir panelde gelenek ve gerçekçiliğin en uygun kombinasyonu, sanatçının yüksek becerisini gerektirir.
Mangaya sinematik bir yanılsama kazandırmak için özel bir hareket aktarma tekniği kullanılıyor. Tipik olarak, Japon yazarlar bir nesneyi sabit bir durumda çizerler ve arka planda yörüngeyi gösteren özel çizgiler çizilir. Bu çizim tekniği daha sonra Amerikalı çizgi roman sanatçıları tarafından kullanıldı.
Avrupa çizgi romanları ile mangaları arasındaki önemli farklardan biri, basılı bir yayının sayfasına panellerin yerleştirilmesidir. Bununla birlikte Batı çizgi romanları sol/sağ yönünde okunma eğilimindedir. İçlerinde paneller belirli bir sıraya göre düzenlenmiştir – üst/alt ve sol/sağ.
Manganın bir diğer önemli özelliği ise panellerin çoğunun kesin kenarlarının olmaması veya üst üste yerleştirilmiş olmasıdır. Bunun nedeni, panelden panele daha basit geçiş olanağı ve görüntünün daha hızlı kapsanmasıdır.
Ayrıca manga ile Batı çizgi romanları arasındaki farklar olay örgüsünün içeriğiyle de ilgilidir. Avrupalı \u200b\u200bustalar, birkaç karakterin eşzamanlı katılımı ve önemli miktarda “aksiyon” ile sahneleri resimleme tekniğini kullanıyor.
Asyalı yazarlar bireysel karakterleri duygu ve hisleriyle tasvir etmeye çalışıyorlar. Bunu, duygusal duyumların görsel olarak aktarımının hikayenin konusuna tam olarak uygun olarak ayrıntılı bir şekilde detaylandırılmasıyla başarırlar.
Manganın formatları, temaları ve türleri
Manganın en önemli özelliği, hikayenin grafik stili ve olay örgüsünün türün çeşitliliğine göre değil, okuyucu kitlesine göre belirlenmesidir. Bu durumda yaklaşık yaşları ve cinsiyetleri dikkate alınmalıdır.
Manga formatlara ve tematik alanlara göre ayrı kategorilere ayrılmaktadır. Temelde birbirlerinden farklıdırlar, bu yüzden karıştırılmamalıdırlar.
Biçim çeşitleri
Kodomo mangası
Ana Özellikler:
- Bu eserler çok sayıda fantastik olay örgüsü içeriyor.
- Tüm çizimler yumuşak, duygusal bir biçimde yapılmıştır.
- Sert sakatlama ve şiddet sahneleri içermiyor.
- Çoğunlukla çizgi film türünde yapılırlar.
- Çocuk temalı görsellerin yer aldığı, ideolojik içerikten yoksun basit resimler kullanılıyor.
- Basit arka plan dolgusu ile belirgin kontur çizgilerinin varlığı dikkat çekmektedir.
Shounen mangası
Ana Özellikler:
- Bu format çeşitliliği, savaşların ve fantazilerin yer aldığı çok sayıda dinamik olay örgüsüyle öne çıkıyor. Ayrıca rakiplerin sıklıkla birbirlerini yaraladığı savaşların illüstrasyonları da var.
- Her türlü zor durumdan bir çıkış yolu bulmaya yönelik kararlılık fikirlerini gösterir.
- Bu tür mangalar, ince ve kalın kontur çizgilerinin eş zamanlı kullanımını içerir. Yazar, karakterlerin yüzlerini ve kıyafetlerini tasvir etmek için ince çizgiler, karakterlerin ana hatlarını çizmek için ise kalın çizgiler kullanıyor.
- Bu durumda gerçekçilik tarzı kullanılır, ancak sanatçılar genellikle karakterleri geometrik oranları düzeltme tekniklerini kullanarak çizerler.
- Arka plan içeriği genellikle net ve parlak bir şekilde gösterilir.
Shoujo mangası
Ana Özellikler:
- Bu tür çalışmalarda karakterlerin duygularına çok dikkat edilir. Çok fazla romantizm var.
- Bu durumda ince ve kalın çizgiler kullanılır. Birçok sanatçı bu tür mangaları oluşturmak için daha ince çizgiler kullanmayı tercih ediyor. Ancak daha karmaşık resimlerde de kalın çizgiler kullanılır.
- Giysi kıvrımlarının, gözlerin ve saçların tasvirine büyük önem verilmektedir. Bu amaçla gerçekçi bir çizim stili kullanılır ancak karakterlerin geometrik oranlarının ihlalleri de göz ardı edilmez.
- Arka planı doldurma genellikle basittir veya duyguları ve ruh hallerini aktarır.
Seinen mangası
Ana Özellikler:
- Olaylar çoğunlukla fanteziye, romantizme ve sosyal sorunlara dayanıyor.
- Tüm resimler çoğu durumda kalın çizgiler kullanılarak gerçekçi bir tarzda yapılmıştır.
- Görüntüyü karmaşıklaştırmak ve daha gerçekçi hale getirmek için ince çizgiler kullanılır.
- Bu durumda orantıları ihlal etme ve basit çizim tekniği neredeyse kullanılmaz.
- Arka plan ayrıntılı ayrıntılarla dolu veya tamamen yok.
Josei mangası
Ana Özellikler:
- Bu tür çalışmalarda fantastik olay örgülerine, şiddet ve savaş sahnelerine neredeyse hiç rastlanmaz.
- Aynı zamanda Avrupa gelenekleri, hikayeleri aynı anda birden fazla karakterle ve önemli miktarda “aksiyon”un varlığıyla tasvir etmeyi tercih ediyor.
- Asya mangasında yazarlar bireysel karakterlere, onların duygularına ve hislerine daha fazla dikkat etmeye çalışırlar. Bu durumda pek çok romantik sahne var.
- Genellikle melodram ve drama tarzında üretilir.
- Hem ince hem de kalın çizgilerin kullanılması eşit derecede memnuniyetle karşılanır. Giysinin ve yüzün hatlarını oluşturmak için daha kalın çizgiler kullanılırken, resmi karmaşıklaştırmak ve canlandırmak için daha ince çizgiler kullanıldı.
- Basitleştirilmiş resim tekniği genellikle mizahi konuları tasvir etmek için kullanılır.
- Arka planda eşlik – basit veya yok.
Manganın tematik alanları
Sanatsal türün bu kategorisinde temalar çoğunlukla sinema olay örgülerinden veya edebi eserlerden alınır. Ancak manganın hedef kitlenin ihtiyaçlarına göre oluşturulmuş karakteristik özelliklere sahip belirli alanları da vardır.
Ayarlayarak manganın ana yönleri:
- Spokon – spor konuları, karakterlerin yüksek spor unvanları ve ödülleri kazanma konusundaki durdurulamaz tutkusunu anlatan hikayelerle kaplıdır.
- Maho-shojo – ana karakter, büyülü bir yeteneğe sahip olan ve bunu kötülükle savaşmak için kullanan bir kızdır. Çoğu zaman bu türden birkaç karakter eserlerde aynı anda bulunur.
- Mecha – bu yön mutlaka arazilerde büyük savaş araçlarının ve robotların varlığını ima eder. Adını kısaltılmış Japonca argo “meka”dan (“mekanik”) alır.
- Sentai – bu hikayelerde düşmanlıkla karşı karşıya kalan karakterlerden oluşan bir ekip yer alır. Tür: Amerikan çizgi romanları.
- Steampunk – alternatif gerçeklik dünyalarının yanı sıra geleneksel yaşam tarzı ile geleceğin teknolojileri arasındaki çatışmanın özü de gösteriliyor.
- Cyberpunk – geleceğin fantastik dünyalarını ve büyük ütopik şirketlerin yerini alan yapay zeka teknolojilerinin kullanımını tasvir ediyor.
- Fantezi – birçok teknolojinin sihirle değiştirilmesini anlatır. Sahnelerde çok sayıda büyülü ejderha, dev ve elf yer alıyor.
- Kıyamet sonrası – dünyanın yaklaşmakta olan sonunun koşullarında insanların yaşamlarına dair hikayeler. Başlıca özelliği çok sayıda dövüş sahnesidir.
- Uzay operası – uzaylı uygarlıklarının olduğu uzay dünyaları, uçakların ve yıldız gemilerinin varlığı hakkında.
- Kıyamet – doğal veya insan kaynaklı çeşitli felaketler nedeniyle dünyanın sonunun gelmesinden bahsediyoruz.
Manga türleri
Olay örgüsüne göre aşağıdaki Japon çizgi romanları var:
- Dedektifler – çeşitli suçların soruşturmasını anlatırlar. Noir stili genellikle gizemli bir atmosfer yaratmak amacıyla çizimler oluşturmak için kullanılır.
- Dramalar – bu durumda ana vurgu, karakterlerin duygusal deneyimleri ve duyguları üzerindedir.
- Aksiyon – Kovalamacaların ve çatışmaların olduğu birçok aksiyon sahnesi vardır.
- Komediler – hikayeler, grotesk tarzdaki ve eğlence türündeki mizahi olay örgülerine dayanarak yaratılır.
Ek olarak, ayrı manga türleri de vardır – 18+ kategorileri ve samuray dövüş sanatları.
Manganın muhalifleri ve destekçileri
Manga’nın iki karşıt kampı var: rakipler ve destekçiler. Her biri kendi fikrini tartışmaya çalışıyor.
Destekleyenler, bu hareketin tarihi Japon kültürünün yaratıcılığının parlak bir örneği olduğunu ve modern yaşamda da var olması gerektiğini söylüyor.
50’li yıllarda ortaya çıkan muhalifler, bu resimli eserlerin yüzeysel stereotipik düşünce oluşturdukları için gençleri aptallaştırmaya başladığını iddia ediyor. Ayrıca sıklıkla skandal temalar içerirler.
Manga’nın dünya popüler kültürü üzerinde önemli bir etkisi vardır. Modaya uygun kıyafetler ve video oyunlarının yanı sıra diziler ve filmler de buna göre yaratılıyor. Bu, inanılmaz popülaritesine katkıda bulunuyor ve farklı yaşlardaki izleyicileri daha da çekiyor.
Manganın popülerliğinin ana faktörleri
Japon çizgi romanları, temel olarak önemli birçok özelliğe sahip oldukları için dünya çapında yaygın olarak bilinmektedir:
- Sanatsal performans ve kişisel tarz. Manga’yı benzersiz tarzıyla ayırt etmek kolaydır. Ana nüanslar, karakterlerin büyük gözleri, parlak hareket dinamikleri ve şiddetli duygulardır. Bu tarz grafik sanatı ve animasyon tutkunları tarafından tercih edilmektedir.
- Çeşitli konular ve türler. Listeleri korku, fantezi, bilim kurgu ve romantik hikayeleri içeriyor. Herkes kendi tercihine göre çizgi roman bulma şansına sahiptir.
- Karmaşık olay örgüsü ve karakterler. Eserlerin çoğu, okuyucularda yoğun duygusal hisler uyandıran iyi geliştirilmiş karakterlere ve benzersiz olay örgülerine sahiptir. Yaşamın çeşitli ve sosyal yönlerini ciddi düşünmeye davet ederek sunuyorlar.
- Kullanılabilirlik. Birçok çevrimiçi hizmetin ve dijital platformun ortaya çıkmasıyla birlikte manga, dünyanın her yerindeki okuyucuların erişimine her zaman açıktır. Ayrıca hemen hemen tüm yayıncılar mangayı çeşitli dil versiyonlarında yayınlamaya çalışmaktadır. Bu, hedef kitlenin önemli ölçüde genişlemesine katkıda bulunuyor ve Japonca dilini hiç bilmeden okumayı mümkün kılıyor.
Manga okumanın kuralları
Manga okumaya başladığınızda aşağıdaki nüansları göz önünde bulundurmalısınız:
- Sağ/sol ve üst/alt yön. Basılı yayıncılar genellikle farklı dillerde uyarlanmış çeviriler içeren versiyonlar üretirler, ancak aynı zamanda orijinalinde Japon geleneklerini de korurlar. Okumaya sondan, yani sağ üstte bulunan son panelden (sayfa) başlamayı öneriyorlar. Daha sonra ortaya gitmeli ve ardından bir sonraki satıra geçmelisiniz.
- Karakter satırları. Kabarcıklar halinde oluşturulurlar ve bunlar da önceki benzetmeye göre (sağ/sol ve üst/alt) okunur.
- Kabarcık biçimi. Hikayenin altında yatan olay örgüsü dikkate alındığında baloncukların şekli değişiklik gösterir. Bulut şeklindeki bir baloncuk barışçıl duygular yaratabilir, boş bir baloncuk karakterin çizgilerinin olmadığı anlamına gelir, yuvarlak bir şekil ve pürüzsüz kenarlar nötr duyguları gösterir. Açılı bir şekle sahip bir kabarcık, ani yüksek bir sesin olduğunu gösterir.
- Karakterlerin duyguları. Metin içeriğinden anlaşılabilirler ancak sıklıkla özel grafik teknikleri kullanılarak ifade edilirler. Örneğin utanç kısa çizgilerle, öfke ise yanaklarda gölgeleme ve iri iri açılmış gözlerle tasvir ediliyor.
- Panel rengi. Resmin siyah arka planı olay örgüsünün geçmişle ilgili olduğunu gösteriyor. Siyahtan beyaza veya griye geçişli degrade arka plan kullanımı geçmişten günümüze bir geçiş dönemine işaret ediyor.
- Oklar. Kesinlikle bunlara dikkat etmelisiniz. Çoğunlukla okumanın yönünü belirtirler.
Çalışmanın bölümlerinin yayınlanma sırasını da dikkate almak gerekir. Bu durumda arsanın tüm ayrıntılarını kaçıramazsınız. Kapakta sayı numarası belirtilmelidir.
