Benjamin Franklin 1706’da Boston’da doğdu. Bir sabun ve mum üreticisinin onuncu oğluydu. Bazı resmi eğitim aldı, ancak çoğunlukla kendi kendine eğitim aldı.
10-12 yaşları arasında kısa bir süre babasının yanında çıraklık yaptı ve ardından matbaacı olan üvey kardeşi James’in yanında çalışmaya başladı. 1721’de ikincisi, kolonilerdeki dördüncü gazete olan New England Courant’ı kurdu. Benjamin, ilk yayınlanan eserleri olan 14 makaleye gizlice katkıda bulundu.
Genç Franklin’in başlangıcı
1723’te üvey kardeşiyle olan anlaşmazlıklar nedeniyle Franklin, Philadelphia’ya taşındı ve burada matbaacı olarak işe başladı. Orada sadece bir yıl geçirdi ve ardından 2 yıl daha Londra’ya gitti. Philadelphia’ya dönerek matbaacılık sektöründe hızlı ilerleme kaydetti. 1728’de başka bir adam tarafından kurulan Pennsylvania Gazetesi’ni (1730-48) yayınladı, ancak en başarılı edebi girişimi Zavallı Richard’ın Yıllık Almanak’ıydı (1733-58). İncil’den sonra kolonilerde popülerlik kazandı ve zamanla ünü tüm Avrupa’ya yayıldı.
Bu arada, 1730’da Franklin, kendisine bir oğul ve kız doğuracak olan Deborah Reid ile ilişki kurdu ve görünüşe göre başka bir isimsiz kadından evlilik dışı çocukları oldu. 1748’de mali bağımsızlığını elde etti ve hayırseverliği ve kütüphaneler, eğitim kurumları ve hastaneler gibi sivil kurumlara verdiği yardımla tanındı. Enerjik ve yorulmak bilmez, ayrıca bilim ve siyasetle uğraşmak için zaman buldu.
Franklin, kolonyal yasama meclisinin katibi (1736-51) ve üyesi (1751-64), Philadelphia posta müdür yardımcısı (1737-53) ve koloniler genel müdür yardımcısı (1753-74) olarak görev yaptı. Ayrıca, Fransız ve Kızılderili Savaşları sırasında kolonileri birleştirmek için tasarlanan Albany Kongresi’nde (1754) Pennsylvania’yı temsil etti. Kongre onun “Birlik Planını” kabul etti, ancak sömürge meclisleri, güçlerine tecavüz ettiği için bunu reddetti.
1757-62 ve 1764-75 yıllarında Franklin İngiltere’de yaşadı, önce Pensilvanya’da bir ajan olarak ve daha sonra Georgia, New Jersey ve Massachusetts’te. Sömürge huzursuzluğunun yükselişiyle aynı zamana denk gelen son dönemde siyasi bir metamorfoz geçirdi. O zamana kadar, esas olarak Pennsylvania eyaletinin siyasetiyle meşgul olan halinden memnun bir İngiliz, halk hareketlerine güvenmedi ve aşırı görüşlerde bir fayda görmedi.
Parlamenter vergilendirme konusu eski ittifakları baltaladığında, Quaker partisinin Anglikan Mülkiyet Partisi’ne ve onun Presbiteryen sınır müttefiklerine saldırısına öncülük etti. Londra’da uzun yıllar boyunca hedefi, aslında Penn ailesinin yönetimini kraliyet gücüyle devirmekti.
Franklin, taşra partisindeki bölünmüş bir hizbin lideri olmaktan Londra merkezli Amerikan hakları hareketinin önde gelen bir sözcüsüne dönüştüğü Silah Yasası krizi sırasındaydı. Pensilvanya’da bir ajan olarak 1765’te tasarının kabulüne mümkün olan her şekilde karşı çıkmasına rağmen, ilk başta kolonyal düşmanlığın derinliğini anlamadı. Geçişin kaçınılmaz olduğunu düşündü ve buna uymayı tercih etti, hatta kaldırılması için çalıştı.
Franklin’in bir arkadaşını ve siyasi müttefikini Pennsylvania’ya pul dağıtıcısı olarak ataması, yasaya verdiği bariz destekle birleşince, kendi rakiplerini patlayıcı sorularla silahlandırdı. Şiddetli saldırıları, onun yasalara karşı sürekli muhalefetini gösteren güvenilir bilgiler yayınlanana kadar ABD’deki itibarını tehlikeye attı.
Bir süre, mafya öfkesi, destekçileri toplanana kadar ailesini ve Philadelphia’daki yeni evini tehdit etti. Daha sonra, Franklin’in Silah Yasasının yürürlükten kaldırılmasıyla ilgili tartışma sırasında Avam Kamarasında Amerika’nın konumunu savunması, ülke içindeki prestijini geri kazandı.
Amerika’ya Dönüş
Franklin, Mayıs 1775’te Philadelphia’ya döndü ve hemen Kıta Kongresi’nin önde gelen bir üyesi oldu. On üç ay sonra, Bağımsızlık Bildirgesi’ni hazırlayan komiteye katıldı. Daha sonra, Postmaster General olarak hizmet etmek ve Pennsylvania Anayasa Konvansiyonu Başkanlığı görevlerini üstlenmek de dahil olmak üzere hükümete başka önemli şekillerde katkıda bulundu.
Ancak dönüşünden bir buçuk yıldan kısa bir süre sonra, yaşlı devlet adamı Avrupa’ya geri döndü ve hayatının geri kalanının çoğunu alacak bir diplomatlık kariyerine başladı. 1776-79’da üç komiserden biri olarak, halkın kendisine hayran olduğu, ancak kendisi ve diğer komiserlerin sürekli tartıştığı Fransa ile ticaret ve ittifak antlaşmalarına yol açan müzakerelere öncülük etti. Fransa’daki tek komiser iken (1779-85), o ve John Jay ve John Adams, Devrim Savaşı’nı sona erdiren Paris Antlaşması’nı (1783) müzakere ettiler.
Amerika Birleşik Devletleri’ne dönen Franklin, 1785’te Pennsylvania Yüksek Yürütme Konseyi’nin başkanı oldu. Anayasa Konvansiyonunda, bitmiş belgenin birçok yönünü onaylamamasına ve yaşı ve sağlık durumunun bozulmasına engel olmasına rağmen, varsa bile çok az toplantıyı kaçırdı.
Alacakaranlık yıllarında, otobiyografisi üzerinde çalışırken, Franklin uzun ve verimli bir hayata dönüp bakabiliyordu. Neredeyse sonuna kadar enerjik, 1787’de, kendisini daha 1730’larda adadığı bir amaç olan Pennsylvania Society for the Abolition of Köleliğin Teşvik Edilmesi Derneği’nin ilk başkanı seçildi. Kamuya açık son eylemi, kölelik sisteminin kaldırılmasını tavsiye eden bir Kongre anıtını imzalamaktı. Kısa bir süre sonra, 1790’da, 84 yaşında, Franklin Philadelphia’da öldü ve Christ Church Mezarlığı’na gömüldü.
