Titanic is een passagiersschip van de Olympische klasse, eigendom van de Britse White Star Line. Het zonk tijdens zijn eerste cruise op de Noord-Atlantische Oceaan. Deze trieste gebeurtenis vond plaats in 1912 op 15 april als gevolg van de botsing van de voering met een ijsberg.
Op 10 april 1912 werd de Titanic op reis gestuurd van Southampton (Groot-Brittannië) naar New York (Amerika). Op 10 en 11 april stopte hij in Cherbourg (Frankrijk) en Queenstown (Ierland). Het schip vervolgde vervolgens zijn reis in de Atlantische Oceaan. Aankomst in New York werd binnen 7 dagen verwacht.
Er waren 2.225 mensen aan boord van het schip (908 bemanningsleden en 1.317 passagiers), van wie er 1.500 omkwamen.
Oprichting van de Titanic
Het ontwerp van het schip is ontwikkeld door het ontwerpbureau van de scheepswerf, waartoe ook de hoofddirecteur van de Technische Raad, Thomas Andrews, en de algemeen directeur, Alexander Carlyle behoorden. Er werd een grote hoeveelheid documentatie voltooid. Alleen al de tekeningen vormden een pakket van 411 documenten.
Voorbereidende fasen
Voor de constructie van de Titanic-voering werd speciaal het platform “Thompson dry dock” gebouwd. De breedte bedroeg 39 m en de lengte 259 m. Voordat met de bouw van het grootste schip begon, werd eerst gewerkt aan het verdiepen van de bodem.
Om zo’n schip te kunnen bouwen moesten meerdere bouwplaatsen gecombineerd worden. Ook werd de grootste portaalkraan ter wereld gebouwd, met een giek van 60 meter lang en een gewicht van 200 ton. 12 torenkranen en 6 speciale platforms die over de scheepswerf bewegen, werden gebruikt als extra liften.
Constructie
In totaal vereiste de constructie van het schip het gebruik van meer dan 3 miljoen metalen klinknagels, waarvan de meeste met de hand werden ingeslagen, en de rest werd vastgezet met behulp van bepaalde hydraulische klinkapparatuur.
Bij de bouw van de voering waren ongeveer 1.500 mensen betrokken. Bovendien waren zelfs tieners van dertien jaar bij deze werken betrokken. Tot hun taken behoorden onder meer het verwarmen van de klinknagels en het aanbieden ervan op de gewenste plaats.
De veiligheidsvoorschriften werden in die jaren niet volledig nageleefd, waardoor er een aanzienlijk aantal gewonden viel. Tijdens de bouw van het schip werden de dood van 6 arbeiders en 246 ongevallen geregistreerd.
Lancering van het schip vanaf de scheepswerf en voltooiing van de bouw
Voordat het proces van het laten zakken van de voering in het water werd uitgevoerd, werden de steunen en steigers verwijderd en werden de lanceerrails bevestigd en gesmeerd. Hiervoor was bijna 30 ton speciale olie voor stoomlocomotieven nodig.
In 1911, op 31 mei, vond de eerste lancering van de Titanic plaats in de haven van Belfast. Deze procedure ging gepaard met de lancering van een signaalfakkel. In 62 seconden daalde het schip met succes af in de Lagan-rivier.
Vervolgens werd het schip naar een speciale pier gesleept om de voltooiing ervan voort te zetten: het installeren van de benodigde apparatuur, het verbinden van communicatienetwerken, het inrichten van het pand en het installeren van ventilatiesystemen.
Lijnindeling
Het schip was uitgerust met een krachtige radiotelegraafzender waarmee passagiers ‘marconigrammen’ konden verzenden.
Het was uitgerust met een groot aantal voorzieningen voor een veilig verblijf op een cruise: waterdichte deurblokken en compartimenten. Journalisten en experts noemden de Titanic ‘onzinkbaar’.
Het schip was uitgerust met 48 reddingsboten. Maar in werkelijkheid waren er slechts twintig boten aan boord. Bovendien waren er vier inklapbaar, die zich onderscheidden door hun moeilijke afdaling in het water. Deze twintig reddingsboten konden slechts 1.178 mensen vervoeren.
Dekken
De voering had 8 dekken. Eén ervan was bestemd voor reddingsboten. De overige kaartspellen hadden verschillende doeleinden en werden aangeduid met de symbolen A-G. De afstand tussen hen was 250-320 cm.
De decks waren in deze volgorde:
- Bootdek – er lagen reddingsboten. Verder was er een stuurhuis, een brug (op 2,4 meter hoogte), officiershutten, een gymzaal en een trap naar de 1e klasruimte. Het dek was verdeeld in 4 ingangen – afzonderlijk voor 2e en 1e klas passagiers, machinisten en officieren.
- Deck A – was volledig gereserveerd voor eerste klasse. Het bevatte een wachtkamer, Palm Court, leeszalen, rookkamers en hutten.
- Dek B – besloeg de bovenste dragende laag van de romp. Het bood onderdak aan hutten voor passagiers uit de eerste klas, en zes van de meest luxueuze hadden individuele promenades. Er was ook een lobby, een rookruimte voor 2e klas passagiers en aan het achterschip was een achterdek waar 3e klas passagiers op konden lopen.
- Deck C is een volledig monolithisch kaartspel. Het achterschip werd gebruikt voor lopende passagiers van de derde klas. Het bevatte bemanningsverblijven, 3e klas gemeenschappelijke ruimtes, een 2e klas bibliotheek en 1e klas hutten.
- Dek D – hier bevonden zich 1e en 2e klas eetzalen en 1e klas receptie. Het open deel van het dek was gereserveerd voor de 3e klasse en het boegdeel was voor brandweerlieden.
- Dek E – bedoeld voor passagiers van verschillende klassen en servicepersoneel. Er was ook de langste doorgang (genaamd “Scotland-Road”), die ter beschikking stond van de bemanning van het schip.
- Dek F – het bood plaats aan passagiers van de 3e en 2e klas, en had ook een klein aantal hutten voor de bemanning van het schip. Er was ook een Turks bad, een zwembad en een eetkamer (voor 3e klas passagiers).
- Deck G – onderbroken door orlop-decks. Het huisvestte voedselmagazijnen, een rechtbank en een postsorteerfaciliteit.
De voering had ook orlop-dekken. Ze werden gebruikt als vrachtcompartimenten en platforms voor het huisvesten van elektrische generatoren, turbines, motoren of ketels. Passagiers mochten dit deel van het schip niet betreden. Orlop-dekken waren via trappen met de bovenste lagen van het schip verbonden.
Schotten
De scheepsromp was verdeeld in 16 afzonderlijke compartimenten met dwarsschotten. De ontwerpers van het schip berekenden de mogelijkheid dat het drijvend zou blijven bij overstroming van aangrenzende delen die geen bovenverdieping hadden.
Dubbele bodem
De extra bodem besloeg vrijwel de gehele lengte van het schip. De ruimte tussen de bodems was verdeeld in afzonderlijke secties. Het waren er in totaal 46. Ze waren gevuld met drinkwater en ballast.
De dubbele bodem had een celstructuur en was gemaakt van hoogwaardig waterdicht staal, waardoor het binnendringen van water van overboord werd voorkomen.
Pijpen
Er waren 4 pijpen op het schip. Slechts via drie daarvan werd de ketelrook verwijderd. De vierde pijp diende als ventilatiekap vanuit andere openbare ruimtes. Het was ook bedoeld als nooduitgang.
Masten
Er waren 2 masten op de voering, die dienden als ondersteunende elementen voor de scheepsantennes. Bovenaan de hekmast bevond zich een wimpel van de White Star Line Corporation, rood in de vorm van een driehoek, waarop een witte ster was afgebeeld.
Uitrusting
Titanic was uitgerust met:
- Elektrische apparaten en generatoren.
- Dieselelektrische energiecentrales.
- Stoomketels.
- Tiller-stuurmachine.
- Communicatieapparatuur – Morsecode en telefonie.
- Drainage- en watertoevoersystemen.
- Interieurindeling
Kantoorpand
De radiokamers en cabines van de radio-operators bevonden zich in aangrenzende kamers. Er was ook een aparte promenade en een rokerslounge voor monteurs.
In het boegdekgedeelte bevonden zich een kombuis voor matrozen, een timmerwerkplaats, een ziekenboeg (voor de scheepsbemanning), een eetkamer en een stoker.
In het midden van het dek bevond zich een keukenruimte waarin voedsel voor de bemanning werd bereid. Er werden liften van het transportbandtype gebruikt om producten snel naar de keuken te brengen.
De kamers voor de scheepsbemanning bevonden zich voornamelijk op dek E (in de boeg). Op het F-dek bevonden zich de verblijven voor stokers (53 personen) en stewards (40 personen).
Passagiersruimten
Openbare salons en hutten werden verdeeld in 3 klassen, rekening houdend met de status van passagiers.
Eerste klas
Voor 739 1e klas passagiers werden 370 hutten voorzien met een capaciteit van maximaal 4 personen. De meest luxueuze kamers zijn ingericht in 19 stijlen. Ze waren afgewerkt met gepolijste panelen van plataan en mahonie.
De hutten waren voorzien van eikenhouten en koperen bedden met fijn zijden beddengoed. Er werden elektrische haarden, lampen en stopcontacten in geïnstalleerd.
De twee duurste en meest luxueuze luxeappartementen omvatten een apart terras voor wandelingen, een badkamer, een kleedkamer, verschillende slaapgedeeltes en een woonkamer. Eén appartement was bestemd voor de directeur van de White Star Line, en het tweede voor de Amerikaanse miljonair Charlotte Cardze en haar zoon.
Daarnaast werd een heel complex van Turkse baden, uitgevoerd in neo-Moorse stijl, voorzien voor 1e klas passagiers. Het bevatte kamers voor massage en ontspanning, ongelooflijk chic en pompeus ingericht. Ze hadden fonteinen met drinkwater en overal stonden elegante oosterse lampen.
Alle interieuraccessoires en muren zijn afgewerkt met marmer en teakhout met verfijnde Moorse patronen en ontwerpen. De nissen waren versierd met mahoniehouten panelen en koperen lampenkappen.
Tussen de ontspanningsruimtes en massageruimtes bevond zich een badkuip, waarin ultraviolette lampen zaten. Het diende als solarium.
Op het “D” dek bevond zich een eetsalon met daarin een piano. De bezoekers kregen de meest exquise gerechten aangeboden. Bij de hoofdingang van de trap bevond zich een hal, ingericht met meubilair met aristocratische fluwelen bekleding en bedekt met luxe vloertapijten. De muuroppervlakken waren versierd met een uniek Frans tapijt.
Op het “C”-dek bevonden zich een wisselkantoor, een informatiekantoor, een bagageruimte voor waardevolle spullen, verhuur van ligstoelen, een kapper en een EHBO-post (voor 2e en 1e klas passagiers). Er was ook een ziekenboeg en een afdeling infectieziekten.
Op het achterdek bevonden zich een café “Parisien” en een “A La Carte” restaurant. De binnenkant van het restaurant had elegante gebeeldhouwde zuilen. Het plafond was versierd met ongelooflijk mooi stucwerk met bloementhema.
Het café was opgezet in Parijse straatstijl met traliewerk, compacte tafels waar oorspronkelijk rieten stoelen omheen stonden.
Tweede leerjaar
Daarnaast bevatten ze een kledingkast, een bank en een kaptafel met wastafel. De muren in dergelijke kamers waren afgewerkt met geschilderde witte houten panelen. De vloer was bedekt met linoleum.
De wandoppervlakken in de trappenhuizen, rooksalons en eetkamer waren bekleed met eikenhouten panelen.
Op de dekken van de 2e klas bevonden zich een kapsalon, een eetsalon, een bibliotheek en een rookkamer.
Het achterstevengedeelte was bedoeld om te wandelen. Er waren ook twee trappen en een lift.
Derde leerjaar
Er werden speciale bewegende scheidingswanden in de kamer geplaatst, waarbij de grootte van de kamers indien nodig kon worden gewijzigd.
Ook was het mogelijk om de scheidingswanden helemaal te verwijderen en van de gehele ruimte een bagageruimte te maken.
Er was een eetkamer op het dek bedoeld voor 3e klas passagiers. De lunch vond plaats in twee ploegen met een tussenpoos van maximaal een uur.
Ook was er een compacte EHBO-post, een rookruimte en een gemeenschappelijke ruimte. Het interieur van alle kamers is zo beknopt en eenvoudig mogelijk ingericht.
In de openbare ruimtes waren zitbanken aanwezig, en er waren tafels en stoelen voor kaartspellen. In de grootste kamer stond een piano. De bovenbouwdelen van de dekken werden gebruikt als loopruimte voor 3e klas passagiers.
Aantal mensen op de Titanic
Er waren 2225 mensen op de voering:
- 908 – bemanningsleden.
- 1317 – passagiers.
Bemanning
De belangrijkste samenstelling omvatte:
- Edward John Smith is de kapitein van het schip, die van plan was na deze cruise met pensioen te gaan.
- Officieren (assistenten van de kapitein) – 7 personen.
- Bilgebemanning – 324 personen
- Dekbemanning – 58 personen
- Stewards – 335 mensen
- Service in eetsalons – 69 personen
- Muzikanten – 8 personen
- Plaats medewerkers – 5 personen
Bovendien bevatte deze lijst ander servicepersoneel.
Passagiers
1.317 mensen (waarvan 124 kinderen) waren geregistreerd als passagiers op de Titanic-voering:
- 1e leerjaar – 324 personen
- 2e leerjaar – 285 mensen
- 3e leerjaar – 708 mensen
De Titanic was op zijn eerste reis slechts half geladen.
Bekende vertegenwoordigers van de high society reisden in de eerste klas – multimiljonairs, industriëlen, eigenaren van winkelketens, modeontwerpers, publieke figuren, acteurs en actrices, schrijvers, maar ook managers en ontwerpers van de Harland Wolf-scheepswerf, het hoofd van de Witte Starline, Joseph Bruce Ismay.
In de tweede klasse zaten vertegenwoordigers van de middenlagen van de samenleving: artsen, ingenieurs, journalisten en zakenlieden.
In de derde klasse reisden voornamelijk emigranten uit verschillende landen van de wereld die besloten naar de VS te verhuizen met de Titanic-voering. Onder hen waren werklozen en vertegenwoordigers van verschillende beroepen: verpleegsters, huishoudsters, kleermakers, tuinmannen, boeren, houthakkers, obers en ambachtslieden.
Het zinken van de Titanic
In de avond veranderde het weer en daalde de temperatuur sterk. Er heerste volledige rust op het wateroppervlak. Het was maanloos, helder, koud en windstil.
Om 23.39 uur zag de uitkijk een ijsberg op een afstand van ongeveer 650 meter van de voering. De kapitein besloot de route dringend aan te passen. De stuurman kreeg het bevel “stuurboord”, gevolgd door het commando “bakboord”. Maar het schip was te groot om de manoeuvre in korte tijd te reconstrueren. Daarom zette hij zijn volle snelheid traag voort voordat hij naar links manoeuvreerde.
Om 23.40 uur kwam de voering tangentieel in botsing met de ijsberg. Als gevolg hiervan raakten 5 compartimenten in de boeg beschadigd en verschenen aan stuurboordzijde 6 gaten van bijna 1 meter lang.
Ontwerper Thomas Andrews was op het schip. Hij verklaarde dat het schip niet langer dan anderhalf uur drijvend kon blijven.
Ze begonnen onmiddellijk met het voorbereiden van reddingsboten om eerst vrouwen en kinderen te evacueren. Bovendien zonden radio-operators voortdurend noodsignalen uit.
Tegelijkertijd voelden de passagiers aanvankelijk de gevolgen van de aanvaring van het schip met de ijsberg niet, dus verlieten ze het met tegenzin. Uiterlijk leek het erop dat alles in orde was – de elektriciteit werkte stabiel en de trim van het schip verscheen niet.
Binnen 30 minuten werden slechts 180 passagiers geëvacueerd. Bovendien werden de boten half leeg te water gelaten.
Om 1:20 uur stond het voorschip onder water. Mensen raakten in paniek, waardoor het evacuatieproces versnelde.
Passagiers van de 3e klasse konden niet naar boven, omdat de beveiliging van de lijnboot, die niet op de hoogte was van de ramp, de tralies die de kamers van verschillende klassen van elkaar scheidden, niet opende.
Om 01.30 uur nam de trim van de boeg van het schip merkbaar toe en werd de paniek oncontroleerbaar. Het team probeerde de aanval van de menigte tegen te houden, onder meer door waarschuwingsschoten af te vuren.
Om 02.05 uur liet de bemanning de allerlaatste reddingsboot zakken.
Om 02.10 uur begonnen de brug van de kapitein en het dek waar de boten zich bevonden onder water te komen. Mensen snelden naar het achterschip.
Om 02.15 uur stortte een schoorsteen in.
Om 02.16 uur was er een stroomstoring.
Om 2.18 uur, met de boeg op maximale trim, brak het schip in twee delen. Het achterschip zonk onmiddellijk.
Om 2:20 uur zonk de Titanic volledig naar de bodem.
Enkele honderden mensen konden naar de oppervlakte van het water zwemmen, maar bijna allemaal stierven door onderkoeling.
45 mensen werden gered op twee boten. Onder hen was Rhoda Abbott, de enige vrouw die werd gered nadat ze met het gezonken schip in het water was gedoken.
Anderhalf uur nadat het stoomschip volledig was gezonken, arriveerde het schip “Carpathia” op de ramplocatie, waar 712 mensen werden opgepikt die de ramp overleefden.
Het lot van het scheepswrak
Direct na de ramp met de Titanic bespraken rijke familieleden van de overleden passagiers het idee om het wrak op te halen. In die jaren bestonden dergelijke technologische mogelijkheden echter niet.
Delen met het wrak van de Titanic-voering bevinden zich op een diepte van 3750 meter. Ze werden voor het eerst ontdekt in 1985 door een zoekexpeditie van de Texaanse oliemagnaat Robert Ballard.
Het achterschip en de boeg van het gezonken stoomschip liggen behoorlijk diep in de modder begraven. Hun opkomst is onmogelijk, omdat ze praktisch vernietigd zijn.
Al het wrak is bedekt met tandplak, roest en een dichte laag granaten, en het interieur is volledig verwoest. Hun toestand wordt elk jaar erger.
In 2022 vertoonden ze een video met fragmenten van het gezonken schip Titanic, gefilmd door OceanGate Expeditions.
In mei 2023 zijn de werkzaamheden afgerond om een hoogwaardig 3D-model te maken, zodat het hele schip in zijn geheel kan worden bekeken, en niet alleen de afzonderlijke onderdelen.
In juni 2023 stortte de diepzee-bathyscaaf Titan, die regelmatig naar het wrak dook, neer. Tegelijkertijd stierven alle vijf de mensen die aan boord waren.
Incarnatie in de bioscoop
De belangstelling voor het tragische lot van de lijnvaartmaatschappij en haar passagiers is altijd gebleven. Aan deze trieste gebeurtenissen zijn vele gedichten, kunstwerken en films gewijd.
Regisseur Jean Negulesco van de film Titanic, die in 1953 werd uitgebracht, won de Oscar voor het beste scenario.
Weinig bekende feiten over de Titanic
Er zijn altijd veel geruchten en legendes geweest rond dit ‘onzinkbare’ schip. Wij nodigen u uit om alleen betrouwbare informatie te vinden:
- Sommige gedrukte media meldden ten onrechte dat er geen doden waren gevallen bij de ramp.
- Het orkest speelde muziek om de passagiers te kalmeren totdat de voering onder water zonk.
- De waarnemers van het schip konden de sleutel van de hut waar de verrekijker zich tijdens de cruise bevond niet vinden, dus vertrouwden ze alleen op hun gezichtsvermogen en hadden ze niet de mogelijkheid om de omgeving op grotere afstand te bekijken. Dit komt doordat een van de waarnemers op het laatste moment werd vervangen en vergat de sleutel af te geven. Er is een versie dat dit een fatale rol speelde in de tragedie. In 2010 werd de sleutel op een veiling verkocht voor 130 duizend dollar.
- Aan boord van de Titanic bevond zich de rijkste man ter wereld, John Jacob Astor IV, die met zijn vrouw naar huis terugkeerde van zijn huwelijksreis. Het lichaam van de miljardair werd ontdekt nadat het vliegtuig was neergestort. In zijn zak werd $ 2.440 (ongeveer $ 60.000 vandaag) gevonden.
- Violet Jessop kon niet alleen de ramp van de Titanic, maar ook de Britannic overleven.
- Alle ingenieurs die aan boord waren, steunden het werk tot het einde en stierven mee.
- De enige kinderen die zonder ouders werden gered waren de gebroeders Navratil: 2 en 4 jaar oud.
- Volgens officiële gegevens vierden minstens 13 koppels hun huwelijksreis op het schip Titanic.
- Slechts één geredde vrouw, die met het schip onder water ging, kon overleven. Dit is Rhoda Mary Abbott. Tegelijkertijd verloor ze bij deze ramp drie van haar zonen.
- De productie van de eerste Titanic-film (1912) kostte ongeveer $7,5 miljoen (tegenwoordig $190 miljoen), wat aanzienlijk duurder is dan de constructie van de Titanic-voering zelf.
- Het duurde 73 jaar om het wrak van het gezonken schip te vinden.
- Van de 1.500 dode passagiers werden er slechts 300 gevonden.
- In 2009 stierf de laatste passagier die het zinken van de Titanic overleefde. Ten tijde van de tragedie was ze nog maar 2 maanden oud.
- Op de dag van de ramp moest de bemanning trainen in het correct zitten van passagiers in reddingsboten. De kapitein annuleerde het echter.
- De hangar waar de Titanic werd gebouwd, wordt momenteel gebruikt als filmlocatie. Daar zijn bijvoorbeeld scènes voor de film “Game of Thrones” opgenomen.
- Er waren verschillende mensen die, nadat ze kaartjes voor de vlucht hadden gekocht, er nooit mee zijn gegaan.
- 30 dagen na de tragedie werd de film ‘Titanic Survivor’ uitgebracht, met in de hoofdrol Dorothy Gibson, een Amerikaanse stomme filmactrice, een van de overlevende passagiers van het lijnschip. Alle materialen van het schilderij zijn echter in een brand verbrand.
- Experts zeggen dat het waarschijnlijk is dat het wrak in 2030 volledig zal verdwijnen.
Het tragische verhaal van het zinken van de Titanic wordt jaar na jaar opnieuw verteld, waarbij nieuwe details en speculaties ontstaan. Het bevat veel tegenstrijdigheden en zal misschien voor altijd niet volledig onthuld blijven.
